Dag 07 - Kyoto

Ze verkopen hier van die zakjes met stukken octopus erin. Volgens Minoru zou dat lekker zijn met bier. Zag het vanochtend in de 7-Eleven weer liggen dus meteen de proef op de som maar genomen; bier met octopus als ontbijt:

De octopus smaakte een beetje zurig, denk dat er iets van azijn overheen gegooid is. Met bier was het inderdaad best lekker, maar dat geldt voor bijna alles ^_^ 

We hadden om 13:00 een afspraak bij de Saihōji tempel (ook bekend als Kokedera). Ik had hier ooit een stukje over gelezen in de biografie van Steve Jobs, die scheen helemaal weg te zijn van Kyoto: "The most sublime thing I've ever seen are the gardens around Kyoto". Om de tempel in te mogen moet je vantevoren een aanvraag per post doen. Je krijgt dan een bericht terug met de datum en tijd dat je ze mag bezoeken. Gelukkig kon Valeri dat via een collega regelen (bedankt David!). We zouden er met de bus heen gaan. Bus 73 zeiden ze bij de receptie. Dus wij braaf wachten bij de bushalte... bus 73 komt eraan... en rijdt vrolijk door. Wij snel er achteraan rennen, konden we toch nog mee. Maar toen we er eenmaal in zaten bleek dat dit een andere bus 73 was. Lekker handig! Uiteindelijk kwamen we een kilometer of 2 van de tempel terecht en hebben het laatste stuk gelopen. Bij een winkel voor de deur stond dit geinige busje, van Yamato Transport:

Een stukje voor de tempel kwamen we langs een paar leuke Japanse huisjes, met blauwe daken:

En ook hier nog volop bloeiende bomen:

Bij de tempel stonden al wat mensen te wachten. Totaal was er denk ik een man of 60 die naar binnen ging. Bij het hek werd gecheckt of je wel een uitnodiging had en mocht je 3000 Yen (30 euro) per persoon aftikken.

De tempel is sinds 1994 toegevoegd aan de lijst van Unesco wereld erfgoed. De oorspronkelijke tempel werd rond 750 gebouwd. De huidige tempel stamt uit 1339, toen er een Zen tempel van werd gemaakt.

Eenmaal binnen moest iedereen op z'n knieën achter een klein schoolbankje gaan zitten:

Voordat je de tuin in mag moet je eerst meedoen aan kito en shakyo; het prevelen van Boeddhistische verzen en het kopiëren van dezelfde teksten op papier.

De beste tijd om de tempel te bezoeken is in mei en juni, omdat het mos dan op z'n mooist schijnt te zijn.

De vijver, Ogonchi Pond (Golden Pond), is in de vorm van het Japanse karakter voor 'hart': 心

In de vijver liggen drie kleine eilandjes; Asahi Island, Yūhi Island en Kiri Island.

In de tuin rondom Kokedera groeien meer dan 120 soorten mos, de tempel staat dus ook wel bekend als Moss Temple.

Terwijl wij binnen waren hoosde het buiten gigantisch. Eenmaal in de tuin liep er op verschillende plaatsen water over de paden heen.

Na een half uurtje in de tuin te hebben gelopen zijn we terug gegaan naar de bushalte...

Dit keer hadden we wel de juiste bus te pakken en konden we rechtstreeks door naar Kyoto Station, waar we alvast de Shinkansen tickets hebben gehaald voor morgen, als we bij Minoru langs gaan. Bij het stationsplein staat de Kyoto Tower van 131 meter hoog:

Onder de toren zit een handwerkwinkel waar Valeri nog even heeft rondgekeken. Deze vilten hondjes zien er wel grappig uit, maar ik vrees dat je zoiets zelf nooit voor elkaar krijgt:

Na een heerlijk zoete donut zijn we naar Yodobashi gegaan.

Yodobashi is een gigantische electronicazaak. Mediamarkt x10, meestal een verdieping of 7, volgepropt met allerlei zooi. Ze hebben er zelfs een vitrine voor moederborden. Kijken, kijken, niet kopen:

's avonds een beetje aan het chillen. We hebben allebei zere voeten van al het rondlopen de afgelopen dagen. Dus vanavond maar eens een beetje bijkomen, met een rijstmaaltijd: